۵/۵ - (۱ امتیاز)

برشی از تاریخچه گیاهان تراریخته خوراک دام

بیوتکنولوژی سنتی به ۶ هزار سال قبل از میلاد مسیح برمی گردد. به عنوان مثال چینی ها از سویای کپک زده به عنوان آنتی بیوتیک جهت درمان جوش ها و دمل ها بهره می بردند. دورنمای مهندسی زیستی و بیوتکنولوژی صنعتی تا قبل از ۱۹۸۰ معطوف و محدود به دیدگاه های صرفا مهندسی و فنی و انجام فرآیندهای طبیعی در ابعاد بزرگتر بود، لیکن در جهت گیری های اخیر، بیوتکنولوژی صنعتی از طراحی تجهیزات، مدل سازی های ماکروسکوپیک فاصله زیادی گرفته است.

از سال ۱۹۸۰ به بعد برای بیوتکنولوژی صنعتی، عصر شکوفایی دیدگاه های زیست مولکولی، فرآیندهای سلولی، مهندسی آنزیم و تولید فرآورده های جدید از میکروارگانیسم های تراریخته، پروتئین داروهای نوترکیب، آنتی بادی های منوکلونال، اینترفرونهای لکوسیتی، واکسن های ژنی، زیست کاتالیزورهای صنعتی، نسل جدید آنتی بیوتیک ها و … بوده است.

به طور کلی هرگونه فعالیت هوشمندانه ی بشر در خلق، بهبود و عرضه ی محصولات گوناگون با استفاده از موجودات زنده مخصوصا از طریق دست کاری ژنتیکی آنها در سطح مولکولی، در حوضه بیوتکنولوژی قرار می گیرد.

کلمه بیوتکنولوژی توسط کارل اریکی در مجارستان در سال ۱۹۱۹ برای توصیف فرایندهای کلی تبدیل مواد اولیه به محصولات مفید بیان شد.

کمیته ملی زیست فناوری کشور ایران بیوتکنولوژی را این گونه تعریف کرده است؛ بیوتکنولوژی (زیست فناوری) عبارت است از کاربرد علوم مختلف در استفاده ی مستقیم یا غیر مستقیم از موجودات زنده، قسمتی از بدن و یا فراورده های آنها در اشکال طبیعی یا تغییر یافته.

به عبارت دیگر، زیست فناوری شامل عضوی از فناوری هاست که در آن از موجودات زنده و یا اجزای آنها استفاده می شود.

حدود ۸۰۰۰ سال پیش از میلاد انسان ها از روش های اصلاح سنتی مانند اصلاح انتخابی و پرورش متقابل برای پرورش نژادها و حیوانات با صفات مطلوب تر استفاده می کردند، به عنوان مثال در سال ۱۹۰۷ باکتری Agrobacterium tumefaciens که باعث تومورهای گیاهی می شد، کشف شد.

بیشتر بدانید: ویتامین ها و مواد معدنی

شیمیدان فرانسوی، آنسلم پین اولین کسی بود که در سال ۱۸۳۳ آنزیم، دیاستاز را کشف کرد.

پلاسمیدها که در سال ۱۹۵۲ کشف شدند، ابزاری مهم برای انتقال اطلاعات بین سلولها و تکثیر توالیهای DNA به حساب آمدند.

در سال ۱۸۶۶ گرگور مندل، راهب اتریشی، دو نوع نخود مختلف را پرورش میدهد و روند اساسی ژنتیک را مشخص می کند.

۱۹۲۲ اولین ذرت تراریخته به صورت تجاری تولید و فروخته میشود.

۱۹۴۰ پرورش دهندگان گیاه آموختند که از تابش یا مواد شیمیایی استفاده کنند تا DNA یک ارگانیسم را به طور تصادفی تغییر دهند.

تیسدال در سال ۱۹۴۸ بیان کرد که رسیدن به حداکثر پیشرفت در اصلاح گیاهان علوفه ای دگرگشن، تنها از طریق ادغام ژنوتیپ های با قدرت ترکیب پذیری بالا در یک واریته ساختگی و یا یک واریته ی هیبرید مقدور خواهد بود.

در سال ۱۹۵۳، دانشمندان جیمز واتسون و فرانسیس کریک بر اساس کشفیات شیمیدان روزالیند فرانکلین، ساختار DNA را مشخص کردند.

در سال ۱۹۶۹ اولین آنزیم پروتئینی مصنوعی در آزمایشگاه، سنتز شد.

سال ۱۹۷۰ سنتز کامل ژن برای اولین بار صورت گرفت.

برشی از تاریخچه گیاهان تراریخته خوراک دام — ۱۹۲۲ اولین ذرت تراریخته به صورت تجاری تولید و فروخته میشود.

در اوایل دهه ۱۹۷۰ عامل تحریک تومور یک پلاسمید DNA به نام پلاسمید Ti شناخته شد.

در سال ۱۹۷۳ روش مهندسی ژنتیک با معرفی آنزیم های برش دهنده و جوش دهنده، به طور موفقیت آمیز توسط دو دانشمند استفان کوهن و هربرت بویر انجام شد.

اریکسون و گودل در سال ۱۹۷۴ با تابش اشعه ماوراء بنفش به قارچ پوسیدگی سفید (Polyporus adustus) جهش های پلیوتروپیک (چند نمودی) ایجاد کردند.

سانگر و همکاران در ۱۹۷۷ توالی سانگر را معرفی کردند.

ظهور توالی سانگر باعث تقویت ترتیب دهی DNA و باعث انباشت سریع تر داده های توالی برای ژن ها و ارگانیسم های مختلف شد.

این افزایش در داده های توالی همچنین منجر به ایجاد اولین مخزن توالی DNA توسط Walter Goad در Los Alamon National La شد.

مهم ترین پیشرفت در ترتیب دهی و مواردی که ترتیب توالی دی ان ای را انجام داد، معرفی توالی یابی خودکار با استفاده از dideoxy – terminators با برچسب فلورسانس بود.

۱۹۸۲ FDA اولین محصول مصرفی GMO را که از طریق تولید انسولین انسانی برای درمان دیابت مهندسی ژنتیک شده است ، تأیید کرد.

دانشمندان در سال ۱۹۸۳ ایجاد تنباکو ژنتیکی مقاوم در برابر یک آنتی بیوتیک ایجاد کردند.

واکنش زنجیرهای پلیمراز (Polymerase Chain Reaction) که به اختصار پی سی آر (PCR) نامیده می شود، یک روش انبوه سازی مقادیر جزیی DNA یا RNA یا به عبارت دیگر یک روش مولکولی است که اولین بار توسط کاری مولیس (Kary Mullis) ابداع شده است.

در سال ۱۹۸۵ آزمایش ها اولیه محصولات GMO در سراسر جهان آغاز شد.

بیشتر بدانید: لوازم و تجهیزات کاربردی در دامپزشکی

میفلین و همکاران (۱۹۸۵) عوامل مهم در افزایش بیان ژن برای بهبود لیزین، متیونین و ترئونین جو شناسایی کردند.

هم چنین بیان داشتند که نحوه دستکاری مقدار و ترکیب گلوتن گندم به دلیل تاثیر در تعیین کیفیت دانه منجر به تغییر در خواص اختلاط خمیر نیز می شود.

در سال ۱۹۸۶، دولت فدرال چهار چوبی هماهنگ برای کنترل محصولات بیوتکنولوژی را ایجاد کرد.

در همان سال ۱۹۸۶، لروی هود و همکارانش از یک روش تعیین توالی DNA استفاده کردند که در آن برچسب های رادیواکتیو، اتوادیاداریوگرافی و فراخوانی پایگاه دستی همه با برچسب های فلورسنت، تشخیص فلورسانس ناشی از لیزر جایگزین شده است.

دیون گذشته و ارزیابی وثایق نباید مانع پرداخت تسهیلات به تولیدکنندگان مشمول باشد

در سال ۱۹۸۸، هیزل وود و تیاتر، مقاله ای با محوریت پیشرفت در فنهای DNA نوترکیب و زیست شناسی مولکولی قابل توجه بوده است پیشرفت در مورد باکتری های استفاده شده در مهندسی ژنتیک و ژن های بیشماری که فعالیت هیدرولیز Escherichia coli کلون شده را رمز گذاری می کنند، منتشر کردند.

صنعت خوراک دام نوآوری نسبی در برنامه های کاربردی برای آنزیم های صنعتی یافته است.

در همان سال استفاده از مواد افزودنی میکروبی حاوی باکتریوفاژها به ویژه Clostridium توسط رز و هولتون انجام شد که از تلفات ناشی از تخمیر ثانویه جلوگیری می کند.

ادعاهایی نیز مطرح شده است مزایای مشابه در کاهش تولید اسید بوتیریک را بیان می کند.

در سال ۱۹۹۰ تلاش های بسیاری جهت انتقال ژن مقاومت به حشرات از منابع مختلف به پنبه صورت توسط لایست و گریرسون، گرفته است.

رنگ های فلورسنت در اوایل سال ۱۹۹۰ هارولد سوار دلو و همکارانش در مورداستفاده از یک مشتقات رودامین تغییر یافتند.

جیمز م. پروبر و همکارانش در DuPont از روش تعیین توالی فلورسنت استفاده کردند.

در سال ۱۹۹۲ والاس و تیوبلد نشان دادند که چندین نشانه وجود دارد که مواد افزودنی عصاره Aspergillus niger یا برخی از گونه های ساکارومایسس سرویزیه ممکن است باعث تحریک تعداد باکتری های تخریب کننده دیواره سلولی منجر به افزایش نرخ تجزیه فیبر و و افزایش جریان پروتئین میکروبی به اثنی عشر شود.

نشان داده شده است که آمیلاز در برخی از آنها مزایای کوچک اما قابل توجهی دارد.

سال ۱۹۹۳ کنوو و همکارانش دریافتند که یک محصول آنزیمی که با کشت A به دست می آید basidiomycete ، Irpex lucteus ، فعالیت هضم بافت گیاهی، تولید آمینواسیدها ، تولید و ترکیب شیر و همچنین افزایش وزن بدن هنگام رژیم نیز دارد.

به رسمیت شناختن این که کربوهیدرات های سطح سلول به عنوان گیرنده نقش مهمی دارند پاتوژن های باکتریایی و ویروسی ، انگل ، آنتی بادی ، لکتین های غذایی و در فرآیندهای سلولی طبیعی انگیزه علاقه اخیر به گلیکوبیولوژی بوده است.

علاوه بر محصولات شناخته شده و از مدت ها قبل مانند برخی ویتامین ها ، اسیدهای آمینه ، مخمر ، فرآورده های تقطیر و غیره ، دو دسته اصلی جدید وجود دارد محصولات حاصل از زیست فناوری ، یعنی آنزیم ها و محصولات میکروارگانیسم که از آن استفاده می شود مشمول قوانینی هستند که در دسامبر ۱۹۹۳ معرفی شده اند.

این بخشی از کلیاتی از چارچوب قوانین اتحادیه اروپا در مورد تغذیه حیوانات و به ویژه تصویب تمهیدات معرفی شده توسط بخشنامه ۵۲۴/۷۰ شورا در مورد مواد افزودنی در خوراک است.

در سال ۱۹۹۴، اولین محصول GMO که از طریق مهندسی ژنتیک ایجاد می شود، یک گوجه فرنگی GMO پس از مطالعات ارزیابی شده قابل فروش می شود.

توسط آژانس های فدرال ثابت کرد که آن را به عنوان ایمن به عنوان گوجه فرنگی به طور سنتی پرورش داده ایمن است.

آنها یک ژن را در یک باکتری خاکی به نام Bacillusthuringiensis Bt شناسایی کردند که یک حشره کش طبیعی تولید می کند.

مثال زیر ایده کلی در مورد مراحل انجام شده برای ایجاد کارخانه GMO می دهد.

در این مثال از نوعی ذرت مقاوم در برابر حشرات به نام “ذرت Bt” استفاده شده.

از اینکه دانشمندان ژن را با ویژگی مورد نظر پیدا کردند، آن ژن را کپی کردند.

برای ذرت Bt، آنها ژن موجود در Bt را کپی کردند که ویژگی مقاومت حشرات را فراهم می آورد.

(۱۹۹۵) مطالعات پایداری حرارتی توسط ژانگ و همکاران ثابت کرد که ایک پلیمر غیر متصل به دمای ۶۰ درجه سانتیگراد پایدار خواهد بود و تحویل می گیرد است.

در سال ۱۹۹۶ دانه سویا با قابلیت تحمل به علف کش GM تولید شد.

از نشانگرهای بیوشیمیایی مورد استفاده در بیوتکنولوژی گیاهان زراعی میتوان به نشانگرهای آلوزایمی یا آیزوزایمی اشاره کرد.

آنالیز آلوزایم ها، توسط مارفی و همکاران در سال ۱۹۹۶ انجام شد.

ژن درج شده یا تراریخته می تواند با رویکردهای واسطه بیولوژیکی یا Agrobacterium tumefaciens به گیاه دهنده اهدا شود.

اولین محصول ردیف GMO به عنوان سویا ساخته شد که در برابر گلیفوزات (ماده مؤثر در علف کشRoundup) مقاوم بود و در سال ۱۹۹۶ به بازار عرضه شد.

در ۱۹۹۶ هومن و همکاران ژن عامل مقاومت به ویروس زرد جو را از آگروپیرون به گندم منتقل کرده اند.

بیشتر بدانید: لوازم و تجهیزات سرمایشی و رطوبت ساز

۲۰۰۴ ذرت تراریخته برای کاشت در انگلیس تأیید شده است.

روش دیگری برای انتقال DNA به سلول های گیاهی وجود دارد، از جمله الکتروفورز اجازه می دهد DNA با بار منفی حرکت کند.

استفاده از Agrobacterium tumefaciens دوران جدیدی را برای قرار دادن ژن های برونزا در سلول های گیاهی گشود.

باکتری خاک A . tumefaciens گیاهان را آلوده می کند و در تاج صفرا تشکیل می دهد. باکتری ها در واقع ژنوم گیاه را تغییر می دهند، نه تنها باعث تکثیر سلول های گیاهی می شوند، بلکه این گیاه را قادر می سازد اسیدهای آمینه اصلاح شده را به عنوان یک منبع غذایی ویژه برای خود تولید کند.

باکتری ها دارای پلاسمید القایی تومور “Ti plasmid” هستند که آنها را قادر می سازد تا درج ژن را انجام دهند.

این دستاوردها بر اساس مطالعات پیشگام از سال ۱۹۴۷ پایه گذاری شده است، هنگامی که آرمین براون آسیب شناس گیاهی اظهار داشت که DNA از Agrobacterium tumefaciens، باکتری که گیاهان را آلوده می کند، می تواند تومورهای گیاهی را القا کند.

تخلیه ۶۴ هزار تن ذرت وارداتی در بندر شهید رجایی

کار بعدی (توسط گروه های مارک ون مونتاگو و جف شل در بلژیک، ماری دل Chilton در ایالات متحده و راب شسیلپورت در هلند) نشان داد که A . tumefaciens بخشی از DNA خود را با استفاده از DNA هسته ای گیاه تحویل می دهد.

یک سیستم ادغام پلاسمید، یکی از اولین کشف های مکانیسم انتقال DNA طبیعی.

در ماه مه ۱۹۸۳، آزمایشگاه وان مونتاگو و شل این سیستم را به عنوان یک وکتور بیان ژن مستقر کردند و اولین گیاهان تراریخته تبدیل به واقعیت شدند.

بیشتر بدانید: اثر افزودن دانه کتان به جیره دام و تاثیر آن بر سلامتی

چی و لی در سال ۲۰۰۷ مشخص کردند که گیاهانی مانند گندم، جوو چاودار قرابت زیادی با آگروپیرون دارند و میتوان از این گیاه به عنوان یک مخزن ژنی ارزشمند جهت انتقال ژنهای مقاومت به تنش های زیستی و غیر زیستی به گونه های مذکور بهره جست.

گونه های آگروپیرون، متحمل به خشکی، حرارت پایین، شوری و مقاوم به زنگ و سایر عوامل بیماری زا گندم شناخته شده اند که میتوانند به عنوان یک منبع ژنی برای اصلاح گندم به کار روند.

موفقیت در به دست آوردن هیبرید بین گندم و گونه های آگروپیرون، انتقال ژنهای مفید از ژنوم P آگروپیرون به گندم را امکان پذیر می سازد.

در سال ۲۰۱۲، سیستم CRISPR Cas9″. ابزار ویرایش ژنوم انقلابی است، و یک روش دیگر برای تغییر ژن ها در انواع مختلف سلول ارائه می دهد.

این روش کارایی مهندسی ژنتیک را به طرز چشمگیری افزایش می دهد و کار با گیاهان را آسان تر می کند.

معرفی محصولات زراعی GM مزایای قابل توجهی هم برای کشاورزان و هم برای مصرف کنندگان به همراه داشته است.

محصولات زراعی GM استفاده از سموم دفع آفات را به حداقل رسانده و بازده محصول بیشتری را ارائه می دهند.

محصولات تراریخته که در حال حاضر برای استفاده به عنوان خوراک دام تأیید شده اند، برای تحمل علف کش، مقاومت در برابر حشرات، محتوای روغن اصلاح شده و مقاومت در برابر ویروس اصلاح می شوند.

بسیاری از پروتئین های بیان شده در محصولات GM دارای سابقه استفاده بی خطر و یا مشابه پروتئین های طبیعی هستند.

به عنوان مثال، محصولات تراریخته مقاوم در برابر حشرات پروتئین های موجود از (Bacillus thuringiensis) Bt، یک باکتری از خاک را نشان میدهند که بصورت تجاری در سراسر جهان به عنوان یک حشره کش میکروبی توسط کشاورزان ارگانیک مورد استفاده قرار می گیرد.

مصرف دانه علوفه به عنوان درصد کل تولید محصولات زراعی از ۱۸ درصد برای گندم، ۵۲ درصد برای سورگوم، ۷۰ درصد برای ذرت، ۷۵ درصد برای جو) تا بیش از ۹۰ درصد از وعده های دانه روغنی تولید می شود.

۴ تولید کننده دام در بسیاری از مناطق جهان دانه ذرت و کنجاله سویا را برای انرژی و یا منبع پروتئین در هر دو رژیم غذایی تنگ و تغذیه نشخوار کننده ترجیح می دهد.

حدود ۹۰ میلیون تن دانه ذرت GM در سراسر جهان تولید می شود.

با توجه به اینکه ۷۰ درصد کل تولید دانه ذرت برای خوراک دام استفاده می شود، حداقل سالانه حداقل ۶۵ میلیون تن دانه ذرت GM در رژیم های دامی مورد استفاده قرار می گیرد.

در مورد سویا، حدود ۷۰ میلیون تن کنجاله سویا که از سویا تراریخته تولید می شود، در سال به دام ها تغذیه می شود.

در بیشتر عملیات تولید حیوانات ، هزینه خوراک بیشترین هزینه آنهاست و حتی تفاوت اندک در بهره وری ، چه به دلیل در دسترس بودن مواد مغذی ، تأثیر بر جذب خود به خودی خوراک یا در نتیجه بیماریهای بهداشتی ، تأثیر عمده ای بر سودآوری خواهد داشت.

گندم، ذرت ، سورگوم ، میلو و جو به همراه برنج اصلی ترین دانه های غلات مورد استفاده در خوراک دام هستند دستکاری جو توسط (وان و لماکس ، ۱۹۹۳) ، کلزا (رادک و همکاران، ۱۹۸۸) و آفتابگردان (بیدنی و همکاران ، ۱۹۹۲) بوده است.

برای افزایش این اسیدهای آمینه در یک محصول علوفه ای ، شرودر و همکارانش در سال ۱۹۹۱| اقدام کردند.

روش دیگری برای بهبود ترکیب اسیدهای آمینه گزارش شده توسط بانگ ال. آل (۱۹۸۹) با سنتز یک توالی DNA که پروتئینی متشکل از ٪۸۰ آمینو ضروری را رمزگذاری می کند مطرح شد.

دانه های گیاهی ، به ویژه ذرت و سویا ، یک منبع پروتئین غلیظ را فراهم می کنند.

بیشتر بدانید: لوازم و تجهیزات سم پاشی و اسپری واکسن

فرمولاسیون خوراک حیوانات دانه های غلات به طور کلی حاوی ۷ تا ۱۴۶ از وزن آنها به عنوان پروتئین است بعلاوه منبع خوبی از کربوهیدرات ها هستند.

تخم حبوبات از حدود ۲۵ تشکیل شده است ٪۴۰ پروتئین از نظر وزن و بخش عمده پروتئین را به خوراک کمک می کند.

در حالی که دانه های گیاهی هستند منبع عالی پروتئین از نظر کمیت و در دسترس بودن ، پروتئین های دانه از عمده گیاهان زراعی در تعدادی از اسیدهای آمینه ضروری که باید در آنها تأمین شوند ، کمبود دارند رژیم غذایی برای اطمینان از رشد و نمو حداکثر دام های غیر نشخوار کننده.

ذرت و غیره غلات از نظر لیزین کمبود دارند و دانه حبوبات از نظر آمینو اسیدهای حاوی گوگرد کمبود دارند ، متیونین و سیستئین.

بخشی از این کمبودها با مخلوط کردن وعده های غذایی بذر از بین می رود غلات و حبوبات ، از آنجا که غلات تمایل به داشتن مقادیر کافی اسیدهای آمینه گوگرد دارند حبوبات منبع خوبی از لیزین را تأمین می کنند.

دامپروران، مورد حمایت صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان

بر اساس حلالیت با استفاده از طرح آزبورن درسال ۱۹۲۴ پروتئین های خاص ذخیره ای دانه در بین گیاهان مختلف طبقه بندی شدند.

مثلا در ذرت به پرولامین های اصلی زین گفته می شود و حدود ۵۰ ٪۶۰ پروتئین های دانه هستند.

دانه های غلات حاوی مقادیر زیادی پرولین و گلوتامین هستند اما در اصل لیزین وجود ندارد و در آندوسپرم ذخیره می شود.

در مقابل ، عمده ترین پروتئین بذر حبوبات گلوبولین ها و آلبومین ها است.

در سویا دسته ای از گلوبولینها، گلیسینین نامیده می شوند و حدود %۷ از پروتئین کل بذر را تشکیل می دهند گلوبولین ها ، به نام کلوگلسینین ها ، ٪۴۰ دیگر را تشکیل می دهند.

دانه های سویا نیز حاوی لکتین ها و پروتئین های مختلف کوچک که برخی از آنها به عنوان مهار کننده پروتئاز در دانه عمل می کنند.

جو برای تغذیه دام از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، که حدود ۸۵ درصد از تولید جو را تشکیل می دهد.

جوهای شش ردیف ، که پروتئین بالاتری دارند ، یک ماده خوراکی با ارزش است.

جوهای دو ردیف حاوی نشاسته و پروتئین کمتری هستند.

علوفه جو را می توان به عنوان مرتع ، یونجه یا سیلو به دام ها تغذیه کرد.

نی کاه جو همچنین به عنوان علوفه برای نشخوارکنندگان استفاده می شود.

بقایای دانه جو (Hordeum vulgare) موجود در مکانهای باستان شناسی می دهد که حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش این محصول از گونه وحشی Hordeum spontaneum خود اهلی شده است.

تاریخچه اهلی کردن جو بر اساس این پیش فرض ها که نشانگرهای DNA به طور مؤثر نقشه ژنتیکی را اندازه گیری می کنند و با در نظر گیری اینکه جمعیت وحشی از نظر ژنتیکی متفاوت هستند و از زمان اهلی شدن دستخوش تحولات چشمگیری نشده اند، دوباره مورد بررسی قرار می گیرد. آلل تشخیصی ژن ۳-homeobox BKn ، به ندرت اما تقریبا به طور انحصاری در اسرائیل H . spontaneum یافت می شود.

در مزارع از هیمالیا و هند ، آلل ۳-BKn غالبا IIIa غالب است، نشان می دهد که در هنگام مهاجرت جو از خاور نزدیک به آسیای جنوبی یک جایگزین اللى اتفاق افتاده است.

بنابراین ، هیمالیا را می توان منطقه ای با تنوع جو اهلی در نظر گرفت.

این فرضیه فرض می کند که:

(۱) نشانگرهای DNA امکان اندازه گیری مسافت ژنتیکی را دارند.

(۲) در یک گونه وحشی ، جمعیت جغرافیایی از نظر ژنتیکی متفاوت هستند.

(۳) محلی که در آن الحاقات وحشی جمع آوری شده شناخته شده است.

(۴) اجداد گیاهان زراعی طی ۱۰ ، ۰۰۰ سال گذشته دستخوش تغییر ژنتیکی چشمگیری نشده اند.

داده های اخیر نشان می دهد که .H spontaneum وحشی واقعی در تبت ، نپال ، هند ، پاکستان و افغانستان وجود دارد.

گیاه یونجه (Medicago sativa L.) یکی از حبوبات چند ساله است. یونجه به دلیل کیفیت بالای غذایی ، بازدهی بالا و سازگاری بالا ، یکی از مهمترین علوفه های حبوبات در جهان است.

یونجه منبع اصلی پروتئین برای دام ها ، یکی از مؤلفه های اساسی در جیره های گاوهای شیری ، گاو گوشتی ، اسب ، گوسفند و بز و سایر حیوانات اهلی است.

کنسانتره های غنی از رنگدانه به دست آمده از تحت فشار گذاشتن قسمت هوایی به طور صنعتی برای دام تولید می شوند.

ارزش اصلی تغذیه یونجه برای دام ، ارزش غذایی مغذی آن به ویژه انرژی قابل هضم و پروتئین زیاد آن در مقایسه با سایر محصولات علوفه معمولی است.

سطح زیر کشت محصولات تراریخته از جمله پنبه Bt نسبت به سال ۱۹۹۶ میلادی بی سابقه بوده و موجب شد تا کشت تراریخته به عنوان سریع ترین فناوری مورد پذیرش در تاریخ اخیر کشاورزی باشد.

دستکاری در حبوبات مهم به این دلیل دشوارتر شده است گیاهان میزبان خوبی برای Agrobocterium نیستند.

گیاهان سویا تراریخته ، با واسطه Agrobacterium انجام شده است.

تراریخته کردن غلات دشوار بوده است.

بیشتر بدانید: لوازم و تجهیزات کارخانجات خوراک سازی

با این حال ، در چند سال گذشته موفقیت گزارش شده است با غلات متعددی از جمله ذرت (گوردون و همکاران، ۱۹۹۰) و جو انجام شده است.

گیاهان تک لپه نیاز به یک وسیله فیزیکی برای تحول DNA دارند.

روشی که برای این کار با بیشترین موفقیت روبرو شده است شامل بمباران بافت های گیاهی با کوچک است ذرات طلا یا تنگستن که با DNA موردنظر پوشش داده شده اند.

بمباران ذرات نیز صورت گرفته است با موفقیت در انتقال دانه سویا مورد استفاده قرار گرفت.

طبق آمار سازمان غذا بریتانیا، خوراک دام GM به همان روش خوراک معمولی توسط حیوانات هضم می شود.

مواد غذایی از حیواناتی که از محصولات مجاز GM تغذیه می شوند، به عنوان غذای حیوانات تغذیه شده با محصولات غیر GM، به همان میزان ایمن محسوب می شوند.

همچنین ممکن است قطعات DNA حاصل از مواد گیاهی جنرال موتورز گاهی اوقات در بافتهای حیوانات نیز شناسایی شود، به همان ترتیب که قطعات DNA حاصل از مواد گیاهی غیر GM را می توان در همین بافتها تشخیص داد.

فصلنامه علمی- دانشجویی رویان/ شماره بیستم

امید کاظمی / دانشجوی مهندسی ژنتیک و تولیدات گیاهی / دانشگاه خوراسگان

گلناز ذوالفقاری / دانشجوی کارشناسی ژنتیک و تولیدات گیاهی / دانشگاه اصفهان