در قوانین حقوقی که پیش از اسلام در جوامع و ملل رایج بوده اند، حقوقی برای حیوانات دیده نمی شود. اگر هم مقرراتی پیش از اسلام و یا پس از اسلام در یگر اقوام و ملل تا قرن اخیر دیده می شود، جنبه عاطفی محض انسانی داشته است و هیچ عامل تضمین و تامین الزامی ندارد و در حقیقت نوعی مقررات احساساتی و غیر الزامی را درباره حیوانات مراعات نموده اند و از انگیزه اصیل حقوقی برخوردار نمی باشد..